لحیم کاری جزء پرمصرف ترین روش های اتصال فلزات است که دو یا چند قطعه را با استفاده از ذوب و جریان یافتن ماده مصرفی که نسبت به فلز پایه نقطه ذوب پایین تری دارد. به یکدیگر متصل می کند.
عدم ذوب قطعات در این فرایند موجب عدم تغییر خواص متالورژیکی آنها شده اما کاهش استحکام اتصال لحیمی نسبت به اتصال جوشی را در پی دارد.